Inleiding

Ik ben naar de Lakenhal geweest in Leiden. Ik verwachtte dat het niet zo leuk zou zijn en dat we snel weer klaar zouden zijn. Van te voren had ik geen zin om er heen te gaan maar omdat ik met vriendinnen was heb ik het toch maar gedaan. Ik wist nog niet veel van het museum. Het enige wat ik wist was dat het schilderij 'Het laatste oordeel' er stond. Verder dacht ik dat er wel wat leuke kuntstwerken zouden zijn maar niet heel veel. Toen we aankwamen zagen we veel kleinere kinderen die met een school het museum bezochten. Ik dacht dat het museum dus ook interessant was voor hen dus dat het niet heel saai zou zijn.

Inhoud

• Museum: De Lakenhal
• Plaats: Leiden

Vroeger was de Lakenhal nog geen museum. Het werd gebruikt als een fabriek die Lakens maakte. Vandaar ook de naam. Het museum staat in een zijstraat aan het water. Als je er langs fietst vind ik het niet op een museum lijken. De kunstwerken in het museum staan heel apart opgesteld. Voor mijn gevoel zit er geen logica in en is er niet een vaste route die je moet/kan lopen. Als je binnenkomt moet je eerst langs de kassa om een kaartje te kopen en dan kan je naar binnen. Het eerste wat je ziet is een kamer met in het midden 'Het laatste oordeel' staan. Dit valt meteen op. Als je binnenkomt zie je veel verschillende schilderijen aan de muren hangen. Er staat weinig in het midden van de kamer. Als je uit deze kamer gaat kom je weer in een andere kamer met nogmeer schilderijen aan de muren. Ook hangen aan deze muren aan aantal spiegels. Van deze kamer is ook het plafond versierd. Ik weet niet of er een thema aan deze schilderijen hangt. Informatie over de schilderijen hangen meestal naast of onder het schilderij zelf. Ik vind het niet heel handig omdat niet veel mensen het zullen lezen. Toen ik naar verschillende schilderijen aan het kijken waren kwam er een vrouw langs die daar werkt. Ze vroeg of we een rondleiding wilden en dit hebben we gedaan. Ik heb er veel van opgestoken en ik vond het heel interessant. Vooral de informatie die ze gaf over 'Het laatste oordeel' vond ik heel erg leuk. Dit is veel handiger dan de kleine bordjes aan de muren te lezen.

Achtergrondinformatie

Vroeger was de Lakenhal ook echt een gebouw waar lakens werden gemaakt. In 1640 verkochten ze ook lakens vanaf hier. In 1874 werd het een museum. In de 19e eeuw gingen veel steden hun eigen museum oprichten omdat er vraag was naar vaderlandse geschiedenis. Leiden wilde niet achter blijven. Je kon het museum bezoeken voor 10 cent en op zondag en 3 oktober was het gratis. In 1996 maakte de Lakenhal een eigen site als tweede museum van Nederland. Het Teylers museum in Haarlem was het eerste museum met een eigen site. Pas werd de Lakenhal gerenoveerd en beter gemaakt. Zo hopen ze meer bezoekers te trekken.

Eigen mening

Mijn verwachting is uitgekomen. Ik vond het geen leuk museum en wil er liever niet nog eens naartoe. Er zijn heel veel schilderijen en ik vind het heel knap dat ze die hebben kunnen schilderen. Ik vond het leuk om er een keer geweest te zijn. Dankzij de rondleiding die we kregen heb ik veel informatie gehoort over bijvoorbeeld 'Het laatste oordeel'. Ze vertelde dat het met speciaal verf was geschildert zodat het langer mooi zou blijven en het schilderij heeft al een lange weg achter de rug. Het heeft op veel plekken gehangen en gestaan en dat is heel bijzonder omdat het zo groot is dat je het bijna niet kan verplaatsen. Ik heb niet veel schilderijen onthouden en  bewonderd uit de Lakenhal maar deze vond ik heel mooi en bijzonder, dit is 1 van de weinige die ik wel heb onthouden.